Abdurrahim Karakoç – Mihriban

Abdurrahim Karakoç – Mihriban Şiiri

Sarı saçlarına deli gönlümü,
Bağlamışlar, çözülmüyor Mihriban.
Ayrılıktan zor belleme ölümü,
Görmeyince sezilmiyor Mihriban.

Yâr, deyince kalem elden düşüyor;
Gözlerim görmüyor, aklım şaşıyor.
Lâmbada titreyen alev üşüyor…
Aşk, kağıda yazılmıyor Mihriban.

Önce naz, sonra söz ve sonra hile…
Sevilen, seveni düşürür dile.
Seneler, asırlar değişse bile,
Eski töre bozulmuyor Mihriban.

Tabiplerde ilâç yoktur yarama;
Aşk deyince ötesini arama
Her nesnenin bir bitimi var ama
Aşka hudut cizilmiyor Mihriban.

Boşa bağlanmamış bülbül, gülüne;
Kar koysam köz olur aşkın külüne…
Şaştım kara bahtın tahammülüne;
Taşa çalsam ezilmiyor Mihriban.

Tarife sığmıyor aşkın anlamı;
Ancak çeken bilir bu derdi, gamı.
Bir kördüğüm baştan sona tamamı…
Çözemedim… Çözülmüyor Mihriban.

Abdurrahim Karakoç

Abdurrahim Karakoç – Mihriban Şiiri
Aşk Şiirleri, Şiir
Abdurrahim Karakoç Şiirleri