Şiir

Nurullah Genç – Gülüm

Nurullah Genç – Gülüm

Nurullah Genç – Gülüm Şiiri

Hasreti köz gibi koydun yoluma
Yeter bu karanlık, ışı be gülüm
Zehir karışıyor sensiz balıma
Yüreğime umut taşı be gülüm.

Aldandı öteden yayılan sese
Kapıldı bir ânlık baygın hevese
Bir avuç yem için girdi kafese
Öldürdün çâresiz kuşu be gülüm.

Uğursuz haberi duyunca senden
Sanki bir yanardağ fışkırdı tenden
Baharı aldığın yetmedi benden
Doldurdun ömrüme kışı be gülüm.

Nedir bilinmez, gönül yurdunda hîle
Neylesin ki, hicran düştü menzile
Râzıydı bir yudum suyuna bile.

İsminle kıvrandı sînemdeki ok
Parçalandı umut, ıstırâbı çok
Mâdem hayaline bile izin yok
Kopar bedenimden başı be gülüm.

Rengini lâcivert buldum elimde
Niye bir âh olup kaldın dilimde
Belki merhamete gelir, ölümde
Dikersin başıma taşı be gülüm.


Nurullah Genç – Gülüm Şiiri
Aşk Şiirleri, Şiir
Nurullah Genç Şiirleri

Yorum Yaz