Yunus Emre – İster idim Allah’ı Buldum ise Ne Oldu

Yunus Emre – İster idim Allah’ı Buldum ise Ne Oldu Şiiri

İster idim Allah’ı, buldum ise ne oldu?
Ağlar idim dün ü gün, güldüm ise ne oldu?

Erenler meydanında, yuvarlanır top idim,
Padişah çevganında kaldım ise ne oldu?

Erenler meclisinde deste kızıl gül idim,
Açıldım, ele geldim, soldum ise ne oldu?

Danişmentler, alimler medresede bulduysa,
Ben harabat içinde buldum ise ne oldu?

İşit Yunus’u, işit, uş yine deli oldu,
Erenler manasına daldım ise ne oldu?

Yunus Emre (k.s)

Lügat:

çevgan: değnek, ucu eğri sopa. ucu eğri cirit sopası. at üzerinde değnekle yerdeki topa vurmak sûretiyle oynanan çok eski bir oyun.
danişmend: bilgili, ilimli.
harabat: yıkılmış yerler, yıkıntılar, harabeler, viraneler.
uş: şimdi, işte, gibi.
mana: içyüz. akla yakın sebep. rüya, düş.

Yunus Emre – İster idim Allah’ı Buldum ise Ne Oldu Şiiri
Tasavvuf Şiirleri, Şiir
Yunus Emre Divânı
Yunus Emre Şiirleri