İbrahim Sadri – Adın Batsın

İbrahim Sadri – Adın Batsın Şiiri

Yüreğime bir gül çizdim kanlı yaş ile
Yaktın beni küle döndüm dumana döndüm.
Nasıl edem, nere gidem dertli baş ile
Bilemedim teli kırık kemana döndüm.

Canım aldın, can evimden vurdun ya sende,
Küstüm sana, faydası yok, geri dönsen de.
Sen de vefasız çıktın, sen de hayırsız çıktın.
Sen de vicdansız çıktın adın batsın.

Zaman ola devran döne sen de çekesin.
Yitiresin umudunu heder olasın.
Aşka düşe kahrolasın candan bıkasın.
Ömrün boyu bir kez olsun gülmeyesin.

Sen ki beni rezil ettin yedi cihanda
Yalan oldum talan oldum senin sayende
Sen de vefasız çıktın, sen de hayırsız çıktın
Sen de vicdansız çıktın adın batsın.

Beni özleyince bir nehir yatağını bulsun
Kor düşsün dağlarına, ceylanlar suya insin
Sesime bakıpta ağlıyorum sanma
Seni özleyince böyle olsun birazda.

Ayrılıversin yaprak dalından
İnsan sevdiğinden ayrılıversin
Kan damarımdan can pazarından
Adam baharından ayrılıversin.

Dağda dört mevsim erimeyen kar varya
Yokluğum öyle erimesin.
Sen de vefasız çıktın, sen de hayırsız çıktın.
Sen de vicdansız çıktın adın batsın.

İbrahim Sadri – Adın Batsın Şiiri
Aşk Şiirleri, Şiir
İbrahim Sadri Şiirleri