Yunus Emre – Ben O Yâri Sevdiğimi

Yunus Emre – Ben O Yâri Sevdiğimi Şiiri

Ben o yâri sevdiğimi nice bir gizleyebilem,
Gönlüme sığmaz n’ideyim, meğer razım ile deyem.

Dilim tutup yürüdüğüm yadlığıma delil imiş,
Yakam yadlık perdesini, hicabını ben giderem.

Onun ile ahvalimi âlemlere bildireyim,
Çağırıban muştulayam, âlemi üstüme derem.

Âşıkların gönlü gözü maşuk depe gitmiş olur,
Gönlüm ele kul etmişim, ola ki maşuka erem.

Canım kurban kılar idim, canı kabul kılar ise,
Haçan ise ölüserem, niçin böyle diri duram.

Şükrane canım üstüne ben dost için ölür isem,
Ölmek lazımdır kamuya, ben ölümden nere varam?

İlm-ü amel sözü değil Yunus dili söylediği,
Dil ne bilir dost haberin, ben dost ile olam birem.

Yunus Emre (k.s)

Lügat:

raz: gizli sır, saklı şey.
yad: anma, hatıra, hatırda tutma, zikretme.
hicab: perde, örtü, setretmek, gizlemek, utanma, sıkılma.
ahval: haller, vaziyetler, oluşlar.
muştu: sevindirici, mutluluk verici haber.
maşuk: sevgili.
haçan: ne zaman, ne vakit, ne zaman ki. mademki.
şükrane: teşekkür borcu olarak, teşekkür alameti.
İlm-ü amel: ilim ve amel.

Yunus Emre – Ben O Yâri Sevdiğimi Şiiri
Tasavvuf Şiirleri, Şiir
Yunus Emre Divânı