Necip Fazıl Kısakürek – Benim Nefsim Şiiri
Ruhuma bir kefen bezi yeter de;
Yetmez aç nefsime sırma ve ipek.
Çare yok yüzünden düştüğüm derde,
Yesem de toprakla karışık kepek.
Güneşle bir tutsam girmez hizaya,
Dar bulur sığmam der dipsiz fezaya.
Kuyruk sallar, sonra hırlar ezaya,
Benim nefsim, benim nefsim ne köpek!
Necip Fazıl Kısakürek – Benim Nefsim Şiiri
Necip Fazıl Kısakürek Şiirleri
Yorum Yaz
Bir yorum yazmak için giriş yapmalısınız.