Bahaettin Karakoç – Daüssıla

Bahaettin Karakoç – Daüssıla Şiiri

Yadellerde bayrağımı görünce,
İlim düşer, obam düşer aklıma.
Kapılırım bir sınırsız sevince,
Görür görmez selâm düşer aklıma.

Ne bir benzeri var, ne de bir eşi;
Odur gökyüzünün Ay’ı-Güneş’i…
Bir özgürlük imi, bir aşk ateşi,
Bengi-çiçek sılam düşer aklıma.

Neler çağrıştırmaz ah, neler neler;
Bulutlara değse yağmur çiseler…
Işığına emeklerken bebeler,
Şiir düşer, kelâm düşer aklıma.

Hatıralar birbirine ulanır,
Hasret kuşak kuşak cana dolanır,
Vurgun yemiş gibi gönlüm bulanır
Anam düşer, babam düşer aklıma.

Babam şimdi bağda çubuk buduyor
Annem benim için oruç adıyor
Rızkı olan çorbamızdan tadıyor,
Üç aylarda tövbem düşer aklıma.

Dayım, Düztarla’da toprak belliyor,
Yengem börek yapmış, azık yolluyor
Sarı öküz kuyruğunu sallıyor
Dirgenimle yabam düşer aklıma.

Kardeşim bir kıza gönül kaptırmış
Ne yazı yaz imiş ne de kışı kış,
Tünele girenler arar bir çıkış,
Kaç bıldırlık çabam düşer aklıma.

Ben de çocuk iken çok kuzu güttüm,
Yeşil nohut yolup firikler üttüm,
Elimle besleyip koçlar büyüttüm;
Yün çorabım, abam düşer aklıma.

Yadellerde bayrak vatan demektir
Her kutsalda birim aşk ve emektir
Vatansız, bayraksız dünya temektir;
Defter-kâğıt, kalem düşer aklıma.

Yürü hey Karakoç, bayrak aç, yürü;
Düğüne çağırır aldığın dürü…
Bazen gündüz, bazen gecenin körü
Eşim-dostum, balam düşer aklıma…

Bahaettin Karakoç – Daüssıla Şiiri
Bahaettin Karakoç Şiirleri