Bahaettin Karakoç - Hangi Büğet Kutsar Ölü Balığı Şiiri

Bahaettin Karakoç – Hangi Büğet Kutsar Ölü Balığı Şiiri

Zaman ilân eder kaybolduğumu,
Bakınıp dururum öyle umarsız.
Yüksek uçan şu kuş kaz mı, kuğu mu?
Her bahçe fakirdir incirsiz, narsız.

Kuyu cidarında bir semenderim,
Kuyuda hiç su yok, gökteyse bulut.
Isırgan otuyla dağlanmış derim,
Her yükselti deve sırtında hamut.

Orman uğultusu, dağ uğultusu
Beklediğim sesin önünü keser.
Çivi gibi batar aç karnına su,
Dengelemek kâbus olur serteser.

Karıncalar kapıları kapatmış,
Ormanı sallıyor kukumav kuşu.
Nehir av bekliyor, pusuya yatmış,
Her aşk sarhoşunda vardır bu huşû.

Tekinsiz yolaktır fal soylu cifir
Sapaksız bulvarlar girer düşüme.
Geceler yapışkan, geceler zifir
Neden devamlıdır ah bu üşüme?

Amelimle yüzleşmeye yüzüm yok,
Kaçak yaşamaksa devâsız illet.
Yazgı nokta koymuş buna çözüm yok
İntiharı seçmek en ağır zillet.

Evimin yolunu bulamıyorum
Duvarın ardında bir duvar daha
Göklerden bir çağrı alamıyorum
Gönül teknem demirlemiş berzaha.

Nerde ekmeğimi aşımı koysam
Yokluğumu öter bütün sirenler.
Yorulup raylara başımı koysam
Kimse görmez, ezip geçer trenler.

Görünen yerlerde asılı resmim
Değdiremem meyvelere elimi.
Nüfus kütüğünde yaşayan ismim
Kime anlatacak gerçek hâlimi?

Zaman ilân eder kaybolduğumu
Yeşil yeşil kanar şiir damarım.
Ömrü ebed kılan bengisu bu mu?
Niye bir tam değil on tane yarım?

Ne bülbül mutludur, ne de gül mutlu
Hayat nedir, didikleyin, anlatın!
Benim resimlerim hep üç buutlu,
Hangi ucundayım ben bu hayatın?

Bahaettin Karakoç – Hangi Büğet Kutsar Ölü Balığı Şiiri
Bahaettin Karakoç Şiirleri