Erdem Bayazıt – Soluyan Deniz

Erdem Bayazıt – Soluyan Deniz Şiiri

Bir çığlık düştü karanlıklardan
Issız denize.

Ses beton gibi buz tutuyordu
Bir takım gölgeler gidip geliyordu
Ay ışıkları gidip geliyordu
Deniz yaralı bir tay gibi soluyordu.

Kim bizi çeken ayaklarımızdan
Suyun yumuşaklığına
Yerin katılığına
Göğün karanlığına.

Bir göz bizi denetliyor – bu muhakkak
Bir çığlık boğuluyor denizde – bunu iyi duyuyoruz
Bir ışık kesiyor karanlığı bir ustura ağzında
Bilmediğimizi anlıyoruz.
Görmediğimizi seziyoruz.

Yeni bir çağa çıkıyoruz saçlarımızdan.

Erdem Bayazıt – Soluyan Deniz Şiiri
Erdem Bayazıt Şiirleri