Hâce Ahmed Yesevî – Hakk’a Sığınıp Geldim Ben İşte Şiiri

Hâce Ahmed Yesevî – Hakk’a Sığınıp Geldim Ben İşte Şiiri

Hoş gâipten kulağıma ilhâm geldi,
O nedenle Hakk’a sığınıp geldim ben işte.
Bütün ulular toplanıp gelip armağan verdi,
O nedenle Hakk’a sığınıp geldim ben işte.

Ben yirmi iki yaşta fânî oldum;
Merhem olup gerçek dertliye devâ oldum;
Sahte âşık-gerçek âşığa tanık oldum;
O nedenle Hakk’a sığınıp geldim ben işte.

Ey dostlar, yaşım yetti yirmi üçe,
Yalan davâ, ibâdetlerim tamâmı boş,
Kıyâmet günü çıplak, şaşı neyleyim,
O nedenle Hakk’a sığınıp geldim ben işte.

Ben yirmi dörde girdim, Hakk’tan uzak,
Âhirete varır olsam, hani hazırlık,
Öldüğümde toplanıp vurun yüz bin değnek,
O nedenle Hakk’a sığınıp geldim ben işte.

Cenâzemîn arkasından taşlar atın,
Ayağımdan tutup sürüyerek kabre götürün,
“Hakk’a kulluk kılmadın”deyip çekiştirip tepin,
O nedenle Hakk’a sığınıp geldim ben işte.

Günâh ile yaşım yetti yirmi beşe,
Sübhân Rabbim, zikr öğretip göğsümü deş;
Göğsümdeki düğümleri sen kendin çöz;
O nedenle Hakk’a sığınıp geldim ben işte.

Ben yirmi altı yaşta sevdâ eyledim,
Mansûr gibi Cemâl için kavgâ eyledim,
Pîrsiz yürüyüp dert ve sıkıntı peydâ eyledim
O nedenle Hakk’a sığınıp geldim ben işte.

Ben yirmi yedi yaşta Pîr’i buldum;
Her ne gördüm perde ile sırrı örttüm,
Eşiğine yaslanarak izini öptüm;
O nedenle Hakk’a sığınıp geldim ben işte.

Ben yirmi sekiz yaşta âşık oldum
Gece yatmayıp, mihnet çekip sâdık oldum;
Ondan sonra dergâhına lâyık oldum;
O sebepten Hakk’a sığınıp geldim ben işte.

Yirmi dokuz yaşa girdim, hâlim harâb
Aşk yolunda olamadım misâli toprak
Hâlim harâb bağrım kebâb, gözüm dolu yaş
O nedenle Hakk’a sığınıp geldim ben işte.

Otuz yaşta odun eyleyip yandırdılar,
Bütün ulular toplanıp dünyâyı bıraktırdılar,
Vurup, çekiştirip dünyâ derdini unutturdular,
O sebepten Hakk’a sığınıp geldim ben işte.

Kul Hoca Ahmed dünyâyı bıraksan, işin biter,
Göğsündeki çıkan âhın Arş’a yeter;
Cân verirken Hakk Mustafâ elini tutar
O sebepten Hakk’a sığınıp geldim ben işte.

Hâce Ahmed Yesevî (k.s)