Hâce Ahmed Yesevî - O Kâdir’im Kudret ile Nazar Eyledi Şiiri

Hâce Ahmed Yesevî – O Kâdir’im Kudret ile Nazar Eyledi Şiiri

O Kâdir’im kudret ile nazar eyledi,
Mutlu olup yer altına girdim ben işte.
Garîb kulun bu dünyâdan göç eyledi,
Mahrem olup yer altına girdim ben işte.

Zikreden olup, sükreden olup Hakkı buldum;
Dünyâ, âhiret harâm eyleyip vurup teptim;
Tutkun olup, rezil olup cândan geçtim;
Gamsız olup yer altına girdim ben işte.

Kötülügümden daglar, taslar çekistirdi beni,
Açık dilde çekistirip dedi armaganın hani?
Âsık olsan, önce varıp Hakk’ı tanı,
Mahrem olup yer altına girdim ben işte.

Sizi, bizi Hakk yarattı ibâdet için;
Ey acâip, içmek, yemek, râhat için;
“Kâlû belâ” dedi rûhum sıkıntı için;
Edhem olup yer altına girdim ben işte.

Nefsim beni çok yürüttü, Hakk’a bakmadan;
Gece gündüz gamsız yürüdüm, yası akmadan;
Hay u heves, ben-benlik atese yakmadan;
Gamla dolu olup yer altına girdim ben işte.

Kulu görsem, kulu olup hizmet eylesem,
Toprak gibi yol üstünde yolu olsam,
Âsıkların yanıp uçusan külü olsam,
Hemdem olup yer altına girdim ben işte.

Cândan geçip sıkıntı çektim, kulum dedi;
Kanlar yutup “Allah” dedim, rahmet eyledi;
Cehennem içinde kalmasın deyip gamımı çekti,
Mutlu olup yer altına girdim ben işte.

Yasım ulastı altmıs üçe, bir gün kalmadı,
Vah ne yazık, Hakk’ı bulamayıp gönlüm kırık,
Yer üstünde sultânım deyip oldum ulu,
Sükreder olup yer altına girdim ben işte.

Seyhim diyerek iddia eyleyip yolda kaldım;
Fes ve sarıgı degersiz pûla satıp geldim;
Nefs ve hevâ azdı, yorulup kaldım
Huzûrsuz olup yer altına girdim ben işte.

Basım toprak, kendim toprak, cismim toprak;
“Hakk vuslatına ererim” diye, rûhum hevesli
Tutustum yandım, olamadım aslâ tertemiz
Sebnem olup yer altına girdim ben işte.

Pîr-i Kâmil nazar eyledi, sarâp içtim;
Siblî gibi semâ vurup cândan geçtim;
Sarhos olup il ve halktan çekinip kaçtım
Zemzem olup yer altına girdim ben işte.

Kul Hoca Ahmed, ögüt verici olsan, kendine ol;
Âsık olsan, cândan geçip bir kerecik öl,
Câhillere desen, sözünü eylemez kabûl;
Muhkem olup yer altına girdim ben işte.

Hâce Ahmed Yesevî (k.s)