Hâce Ahmed Yesevî – Sığınıp Geldim Sana Şiiri

Hâce Ahmed Yesevî – Sığınıp Geldim Sana Şiiri

Yâ İlâhım, hamdın ile hikmet söyledim;
Zâtı ulu Rabbim, sığınıp geldim sana.
Tevbe kılıp günâhımdan korkup döndüm;
Zâtı ulu Rabbim, sığınıp geldim sana.

Kırk birimde ihlâs eyledim, yol bulayım deyip,
Erenlerden gördüğüm her sırrı, örteyim deyip,
Pîr-i kâmil izini alıp, öpeyim deyip,
Zâtı ulu Rabbim, sığınıp geldim sana.

Kırk ikimde istekli olup yola girdim,
İhlâs eyleyip yalnız Hakk’a gönül verdim;
Arş, Kürsü, Levh’ten geçip Kalem’i gezdim;
Zâtı ulu Rabbim, sığınıp geldim sana.

Kırk üçümde Hakk’ı arayıp feryâd eyledim,
Gözyaşımı akıtarak pınar eyledim,
Kırlarda gezip kendimi dîvâne eyledim;
Zâtı ulu Rabbim, sığınıp geldim sana.

Kırk dördümde muhabbetni pazarında,
Yakamı tutup, ağlayıp yürüdüm gül bahçesinde,
Mansûr gibi başımı verip aşk dârağacında;
Zâtı ulu Rabbim, sığınıp geldim sana.

Kırk beşimde Sen’den hâcet dileyip geldim;
Tevbe eyledim her iş yaptım hatâ eyledim,
Yâ İlâhım, rahmetini ulu bildim;
Zâtı ulu Rabbim, sığınıp geldim sana.

Kırk altımda zevk ve şevkim dolup taştı;
Rahmetinden bir damla düştü, şeytân kaçtı,
Hakk’tan ilhâm arkadaş olup, kapısını açtı;
Zâtı ulu Rabbim, sığınıp geldim sana.

Kırk yedimde yedi yönden ilhâm ulaştı,
Sâkî olup şarâp kadehini Pîr’im tuttu,
Şeytân gelip nefs ve hevâyı kendisi yuttu,
Zâtı ulu Rabbim, sığınıp geldim sana.

Kırk sekizde azîz Cândan şikâyetçi oldum;
Günâh derdi sakat kıldı hasta oldum,
O nedenle Hakk’tan korkup uyumaz oldum
Zâtı ulu Rabbim, sığınıp geldim sana.

Kırk dokuzda aşkın düştü, tutuşup yandım,
Mecnûn gibi eş ve dosttan kaçıp kayboldum,
Türlü türlü cefâ değdi, boyun eğdim,
Zâtı ulu Rabbim, sığınıp geldim sana.

Elli yaşta “Yiğidim” dedim, amelim zayıf;
Kan dökmedim gözlerimden, bağrımı ezip;
Nefsim için yürür idim, it gibi gezip,
Zâtı ulu Rabbim, sığınıp geldim sana.

Kul Hoca Ahmed, er olmasan, ölmesi iyi,
Kızıl yüzünün kara yerde solması iyi,
Toprak gibi yer altında olması iyi,
Zâtı ulu Rabbim, sığınıp geldim sana.

Hâce Ahmed Yesevî (k.s)