Halil Cibran – Kendini Biliş

Halil Cibran – Kendini Biliş Şiiri

Ve bir adam şöyle dedi: ‘Bize kendini bilişten bahset.’

Ve o cevap verdi:

‘Kalbiniz gecelerin ve gündüzlerin sırrını sessizce bilir.
Ancak kulaklarınız, kalbinizin bilgisini işitmek için deli olur.

Düsüncelerinizde daima bildiğinizi, kelimelerde de bileceksiniz.
Rüyalarınızın çıplak bedenine parmaklarınızla dokunabileceksiniz.

Ve böyle de olması gerekir.

Ruhunuzun saklı kaynağı yükselmeli ve çağıldayarak denize doğru koşmalı;
Ve o zaman, sonsuz derinliğinizin hazineleri gözlerinizin önüne
serilecektir.

Ancak bilinmeyen hazinenizi tartmak için tartı aramayın;
Ve bilginizin derinliğini değnekle veya iskandil ipiyle ölçmeye kalkmayın.

Çünkü kişi, ölçüsüz ve sinirsiz bir deniz gibidir.
‘Tek doğruyu buldum’ değil, ‘Bir dogruyu buldum’ deyin.

‘Ruha giden yolu buldum’ değil,
‘Kendi yolumda yürürken ruhu buldum’ deyin.

Çünkü ruh, her yolda yürür.
Ruh ne bir çizgi üzerinde yürür;
ne de bir kamış gibi dümdüz büyür.
Ruh, sayısız taç yaprakları olan
bir lotus çiçeği gibi açılır.’

Halil Cibran – Kendini Biliş Şiiri
Halil Cibran Şiirleri