Mehmed Muhyiddin Üftâde – Hubbu’l-Vatan

Mehmed Muhyiddin Üftâde – Hubbu’l-Vatan Şiiri

Ey dostlarım tanman bana aslımdan ayrı düşmüşem
Vatanımı terk eyleyip aslımdan ayrı düşmüşem.

Dostlar ile zevkte iken uşşâk ile şevkte iken
Gönderdiler bu âleme aslımdan ayrı düşmüşüm.

“Hubbu’l-vatan minel iman” dedi Resul-i Müstean
Bunadurur işareti aslımdan ayrı düşmüşem.

Yolun dahi gösterdiler buyurdular geri gidem
Kuvvet bulamadım n’idem aslımdan ayrı düşmüşem.

Gaflet bürüdü canımı bulamadım sultanımı
Sultanım ala elimi aslımdan ayrı düşmüşem.

Geri umarım aslımı terk eyleyip hep varımı
Hak’tan umarım lûtfunu aslımdan ayrı düşmüşüm.

Üftade miskin derdmend gurbette kalmışam medet
Rahmeyle ya Ferd ü Samed aslımdan ayrı düşmüşüm.

Hz. Üftâde (k.s)

Mehmed Muhyiddin Üftâde – Hubbu’l-Vatan Şiiri
Tasavvuf Şiirleri, Şiir
Mehmed Muhyiddin Üftâde Şiirleri