Şiir

Mevlâna – Hatırla Ama

Mevlâna – Hatırla Ama Şiiri

Bir tatlı ömür gibi gitmeye niyetlendin,
Ayrılık atına eyer vurdun inadına.
Ama bizi unutma, hâtırla ama.

Sana temiz dostlar, iyi dostlar, bağdaş dostlar
Yeryüzünde de var. gökyüzünde de var.
Eski dostla ettiğin yemini, hâtırla ama.

Sen her gece ay değirmisini
Başına yastık edince yollarda,
Dizimde yattığın geceleri hatırla ama.
Sen ey, Hüsrev’i kendine kul,
Şirin gibi bir nice güzeli esir eden,
aşkının ateşiyle tıpkı Ferhat gibi benim
ayrılık dağını delmede olduğumu, hâtırla ama.

Bir deniz kesilen gözlerimin kıyısında
bir aşk ovasını görmüştün hani;
Safran dallarıyla, ağustos gülleriyle sarmaş dolaş.
Bunu unutma, hâtırla ama.

Ey Tebrizli Şems,
Dinim aşktır benim, senin yüzünü gördüm göreli,
Benim dinim senin yüzünde övünür, ey sevgili.
Bunu unutma, hatırlaa ama.

Hz. Mevlâna (k.s)


Mevlâna – Hatırla Ama Şiiri
Tasavvuf Şiirleri, Şiir
Mevlâna Şiirleri

Yorum Yaz