Mevlâna – Kendinde Olmadığın An

Mevlâna – Kendinde Olmadığın An Şiiri

Kendinde olduğun an, sana diken gelir yar
Kendinde olmadığın an yar ne işine yarar.

Kendinde olduğun an kendin avsın sineğe
Kendinde olmadığın ân insan fili avlar.

Kendinde olduğun an gam bulutuna tutsaksın
Kendinde olmadığın ân ay senin yanına koşar.

Kendinde olduğun an yar senden uzak durur
Kendinde olmadığın ân yar sana şarap sunar.

Kendinde olduğun an hazan gibi solarsın
Kendinde olmadığın an kış sana olur bahar.

Bütün kararsızlığın karar arayışındandır
Kararsızlığa tâlip ol ki gelsin sana istikrâr.

Bütün tatsızlığın lezzet arayışından gelir
Lezzeti terk edersen zehir lezzet olup çıkar.

Murada ermeyişin hep murat arayışındandır
Yoksa saçılır üzerine bütün muratlar.

Yarin sevgisine değil cevrine âşık ol da
Sırılsıklam âşık olsun sana nazlı yâr.

Doğunun güneşi Şemseddin Tebriz’den gelince
Utanç verir sana vallahi ayla yıldızlar.

Hz. Mevlâna (k.s)

Mevlâna – Kendinde Olmadığın An Şiiri
Tasavvuf Şiirleri, Şiir
Mevlâna Şiirleri