Mevlâna – Senin Nûrun Olmadıkça Aydın Gün Bile Gecedir

Mevlâna – Senin Nûrun Olmadıkça Aydın Gün Bile Gecedir Şiiri

Ey yüce kişi!
Senin nûrun olmadıkça aydın gün bile gecedir.
Sana sığınmadıkça, arslan bile tavşan kesilir!

Ey Mustafa!
Bu safâ denizinde kaptanlık et! Çünkü sen, ikinci Nuh’sun.
Akıllara bir yol gösterici lâzım. Hele yol, deniz yolu olursa!
Sen, vaktin Hızır’ısın; her geminin imdâdına yetişen sensin.
Bu topluluğun önünde gökyüzündeki ışık gibisin, güneşe benziyorsun.

Ey peygamber, hidayet, Kaf Dağı’na benzer, sen ise ankâsın.
Ey şifa! Hastayı terketme, sağıra kızıp körün sopasını alma!
Bu fâni cihandaki körleri katar katar al götür!
Doğru yolu gösterenin işi budur; sen de doğru yolu gösterensin…
Âhir zamânın yasına neşesin sen!

Hz. Mevlâna (k.s)

Mevlâna – Senin Nûrun Olmadıkça Aydın Gün Bile Gecedir Şiiri
Tasavvuf Şiirleri, Şiir
Mevlâna Şiirleri