Yunus Emre - Aşıklara Ne Diyem Şiiri

Yunus Emre – Aşıklara Ne Diyem Şiiri

Aşıklara ne diyem aşk haberinden şirin,
Aşk ile dinleyene aydayın birin birin.

Evvel yer gök yoğ iken var idi aşk bünyâdı,
Aşk kadimdir ezeli aşk getirdi ne varın.

Evvel ezel bezminde kim dost yüzün gördüyse,
Onun canıdır âşık sor ondan aşk haberin.

Aşkı hiçbir nesneye mesel bağlasam olmaz,
Dünyâda âhırette ne tutusar aşk yerin.

Emânettir sakıngıl aşk haberini zinhâr,
Oturup değme yerde söyleme aşkın sözün.

Sarrafların katında kaide şöyledürür,
Kadrin bilmez kişiye göstermedi gevherin.

Yunus’un havsalası aşkı ile dolmuşdurur,
Derdin saklayamadı keksiz söyler aşk dilin.

Yunus Emre (k.s)

Lügât:

bünyad: temel, esas, yapı, bina
kadim: başlangıcı olmayan, eski, ezeli
bezm: Sohbet, muhabbet, dost meclisi, sohbet meclisi
mesel:örnek alınacak söz, ifade edilmek istenileni benzetme veya kıyas yoluyla anlatan söz
tutusar: tutar
sakıngıl: sakın
zinhar: kesinlikle
kaide: kural
kadir: değer, kıymet, itibar; kuvvetli, güçlü, kudret sahibi; Allah’ın isimlerinden
gevher: cevher, inci, elmas, değerli taş
havsala: leğen, zihnin bir şeyi anlama ve kavrama yetisi.