Yunus Emre – Dolap Niçin İnilersin

Yunus Emre – Dolap Niçin İnilersin Şiiri

Dolap niçin inilersin?
Derdim vardır inilerim.
Ben Mevlâ’ya aşık oldum,
Onun için inilerim.

Benim adım dertli dolap,
Suyum akar yalap yalap.
Böyle emreylemiş Çalap,
Derdim vardır inilerim.

Beni bir dağda buldular,
Kolum kanadım kırdılar,
Dolaba lâyık gördüler,
Derdim vardır inilerim.

Ben bir dağın ağacıyım,
Ne tatlıyım, ne acıyım.
Ben Mevlâ’ya duacıyım,
Derdim vardır inilerim.

Dağdan kestiler hezenim,
Bozuldu türlü düzenim.
Ben bir usanmaz ozanım,
Derdim vardır inilerim.

Şu dülgerler beni yondu,
Her azam yerine kondu.
Bu iniltim Hak’tan geldi,
Derdim vardır inilerim.

Suyum alçaktan çekerim,
Dönüp yükseğe dökerim.
Gör beni neler çekerim,
Derdim vardır inilerim.

Yunus burda gelen gülmez,
Kişi muradına ermez.
Bu fanide kimse kalmaz,
Derdim vardır inilerim.

Yunus Emre (k.s)

Lügat:

yalap yalap: parıl parıl, ışıl ışıl, parıldayarak, ışıldayarak.
hezen: damı toprak evlerde kirişin üzerine dikine konulan kalın ve büyük ağaç.
dülger: yapıların kaba ağaç işlerini yapan usta.
aza: vücut organlarının her biri.
inilti: inleme sesi, inleyiş.

Yunus Emre – Dolap Niçin İnilersin Şiiri
Tasavvuf Şiirleri, Şiir
Yunus Emre Şiirleri