Yunus Emre – Erenlerin Gönlünde

Yunus Emre – Erenlerin Gönlünde Şiiri

Erenlerin gönlünde ol sultan dükkan açtı,
Nice bizim gibiler anda konuban geçti.

Cümle erenler uçtu, dağlar, yazılar geçti,
Aşk kazanına düştü, kaynayıbanı pişti.

Bu dünyanın meseli, benzer murdar gövdeye,
İtler gövdeye düştü, Hak dostu kodu geçti.

Aşık mı diyem ona? Can terkini urmadı,
Aşık ona diyeler, kim melamete düştü?

Yine esridi Yunus, Taptuk yüzün görelden,
Meğer onun gölünden bir cur’a şerbet içti.

Yunus Emre (k.s)

Lügat:

kaynayıban: kaynayıp.
murdar: kirli, pis; şeriata uygun olarak kesilmemiş olan hayvan.
mesel: örnek alınacak söz, ifade edilmek istenileni benzetme veya kıyas yoluyla anlatan söz.
urmak: vurmak.
esrimek: coşup kendinden geçmek, vecde gelmek; mest olmak.
cura/cur’a: şarap yudumu. yudum.

Yunus Emre – Erenlerin Gönlünde Şiiri
Tasavvuf Şiirleri, Şiir
Yunus Emre Şiirleri