Yunus Emre – Evvel Bize Vacip Budur

Yunus Emre – Evvel Bize Vacip Budur Şiiri

Evvel bize vacip budur,
İyi hulk-u amel gerek,
İslam adı konacağız,
Yoldaşımız iman gerek.

İsrafil sûrun vuracak,
Cümle mahluk uyanacak.
Soru hesap sorulacak,
Arap dili lisan gerek.

Gök perdelerin açalar,
İyi yavuzdan seçeler,
Ol dem nereye kaçalar,
Baş kurtarası yer gerek.

Terazi kurup oturalar,
Sermayemiz getireler,
O siyaset meydanında,
Bu tertipleri bil gerek.

Çağrışalar ana ata,
Kardeş kardeşten usana,
Yalvaralar ol Subhan’a,
Niyaz kılası yer gerek.

Dükelinden bu aşk yakın,
Yunus hata kılma sakın!
Aşktan nasip sorulacak,
Cevap veresi hal gerek.

Yunus Emre (k.s)

Lügat:

hulk: ruh; iri ve yakışıksız, hantal. insanın yaradılış özellikleri ve karakteri.
mahluk: yaratık.
yavuz: güçlü, çetin, keskin, sert.
niyaz: Allah’a yalvarıp yakarma, dua etme.
usanmak: sık sık yinelenmesi ya da uzun sürmesi yüzünden hoşnutsuzluk, sıkıntı duyumsamak, bezmek, bıkmak.
dükeli: Hep, cümle, hepsi, bütün, herkes.

Yunus Emre – Evvel Bize Vacip Budur Şiiri
Tasavvuf Şiirleri, Şiir
Yunus Emre Şiirleri