Yunus Emre – İlminde Gark Olalı

Yunus Emre – İlminde Gark Olalı Şiiri

İlminde gark olalı uş ben beni bilmezem,
Dil ile söyleyüben vasfına eremezem.

Sıfatın gelmez dile, kandalığın kim bile?
Sun’un saymak dil ile, ben hiç kadir olmazam.

Hem evvelsin, hem ahir, kamu yerlerde hazır,
Hiç mekan yoktur sensiz, ben niçin göremezem?

Görmedim deli oldum, yanıldım günah kıldım,
Ussum, aklım aldırdım, esridim ayılmazam.

Çünkü beni esrittin, can-u gönül ilettin,
Ayırma beni senden, buluştum ayrılmazam.

Bana canı sen verdin, Azrail’e buyurdun,
Senden artık kimseye emanet veremezem.

Ey Yunus’un yaradan, götür hicab aradan,
Sadıkım yolunda ben, yalan dava kılmazam.

Yunus Emre (k.s)

Lügat:

gark olmak: gömülmek, batmak, boğulmak. bir şeyden bol miktarda olmak.
uş: şimdi, işte, gibi.
vasf: bir kimsenin veya şeyin durumunu anlatarak tarif etmek.
kanda: nerede, nereye. kanda (kan): (Osmanlıca) bir şeyin menbaı, özde.
kadir: değer, kıymet, itibar; kuvvetli, güçlü, kudret sahibi; Allah’ın isimlerinden.
evvel: önce. geçmiş, önceki, ilk.
ahir: sonuncu, sonraki, son. en sonunda, en sonra, sonunda, sonra.
kamu: hep, bütün, halk hizmeti gören devlet organlarının tümü.
us: akıl. olaylar ya da kavramlar arasında zorunlu bağıntılar kurma, bu bağıntıları algılama ve kavrama, anlama, düşünme yetisi.
esrimek: coşup kendinden geçmek, vecde gelmek; mest olmak.
sadık: aslına uygun, gerçek, doğru. dostluğu ve bağlılığı içten olan, birine ya da bir şeye içtenlikle bağlı bulunan.

Yunus Emre – İlminde Gark Olalı Şiiri
Tasavvuf Şiirleri, Şiir
Yunus Emre Divânı
Yunus Emre Şiirleri