Yunus Emre – Ondan Beri Yöneldim

Yunus Emre – Ondan Beri Yöneldim Şiiri

Ondan beri yöneldim,
Dost ile bile geldim.
Pes bu aleme çıktım,
Bir acep hale geldim.

O dost açtı gözümü,
Gösterdi kend’özümü,
Gönlümdeki razımı,
Söyledim, dile geldim.

Gör ne yuvadan uçtum,
Aşk tuzağına düştüm.
Bu halka razım açtım,
Tutuldum ele geldim.

Tuzağa düşen gülmez,
Söylerim dilim bilmez.
Âşıklar rahat olmaz,
Bir acep ile geldim.

Ben bunda geldim, bu dem,
Geri ilime gidem,
Sanma ki bunda beni,
Altına, mala geldim.

Değilim kal-ü kıylde
Hâlim ahvalim nedir.
Ya yetmiş iki dilde,
Bu mülke sora geldim.

Ne haldeyim ne bilem,
Tuzaktayım ne gülem,
Bir garipçe bülbülem;
Ötmeye güle geldim.

Gül Muhammed (s.a.v) teridir,
Bülbül onun yâridir,
O gül ile ezeli.
Cihana bile geldim.

Kudret suret yapmadan,
Âlem halkı dönmeden,
Ferişteler tapmadan,
İleri yola geldim.

Mescitte, medresede,
Çok ibadet eyledim,
Aşk oduna yanuban;
Ondan meydana geldim.

Yine Yunus’a sordum,
Aydur Hak nurun gördüm.
İlk yaz güneşi gibi,
Mevc vurup doğa geldim.

Yunus Emre (k.s)

Lügat:

pes: arka, art, geri. öyle ise, imdi.
raz: gizli sır, saklı şey.
kıyl-ü kal: arapça malayani, gıybet. Kitaplarda kîl-ü-kâl, kâl ü kîyl şeklinde de geçer.
ahval: durumlar, hâller, vaziyetler.
kudret: güç, erk, erke, iktidar; Yaratan’ın ezeli gücü.
suret: biçim, görünüş. yazı ya da resim kopyası.
âlem: yeryüzü ve uzayda var olan şeylerin tümü.acun, dünya, esk. cihan.
ferişte: melek.
mevc: dalga.

Yunus Emre – Ondan Beri Yöneldim Şiiri
Tasavvuf Şiirleri, Şiir
Yunus Emre Şiirleri
Yunus Emre Divânı