Abdurrahim Karakoç - Nöbetçinin Vukuatı Şiiri

Abdurrahim Karakoç – Nöbetçinin Vukuatı Şiiri

Yüzbaşım, garajda nöbet tutarken
Hatırıma sıla düştü bu gece
Güngören’in horozları öterken
Gönül kalktı yola düştü bu gece.

İçinde dışında yoktur yalanı
Anlatayım dur başıma geleni
Bir yar için düşüncemin olanı
Sapanca’da göle düştü bu gece.

Bozhöyük’e vardım Güllü kadına
Fal açtırdım Ülker’imin adına
Gelin olmuş bak şu işin tadına
Bizim kısmet ele düştü bu gece.

Kırk yıl geçse unutamam bu günü
Olmuş bitmiş sevdiğimin düğünü
Hep çözülmüş sırrımızın düğümü
Maceramız dile düştü bu gece.

Kalbime ateşten vurdular yama
Perişan bir halde döndüm kıtama
Karakoç bildiğin Karakoç ama,
Bilmediğin hale düştü bu gece.

Abdurrahim Karakoç – Nöbetçinin Vukuatı Şiiri
Abdurrahim Karakoç Şiirleri