Bahaettin Karakoç - Akşama Gazel Şiiri

Bahaettin Karakoç – Akşama Gazel Şiiri

Güneş çekip gidince gökten döküldü akşam
Lâmbalar göz kırparken bir kara güldü akşam.

Sofrasında türkü var,hüzün var karanlığın
Günün yorgunluğuyla kömürdü, küldü akşam.

Gözlerini kapatmış kuşlar tüneklerinde
Benimse gözlerimde bir kızıl tüldü akşam.

Balkonda resimlerken bu seneki eylülü
İçimdeki mezara sanki gömüldü akşam.

Yıldızlara bakarken orda göz göze geldik
İhanete uğramış dertli gönüldü akşam.

Gadanı karşılarım, benimle konuş,d edim
Eğreti dikiş gibi tel tel söküldü akşam.

Çağlayanda sıçrarken saçları alev almış
Aşkını hecelerken sustu, çekildi akşam.

Ömrü geceye akan akşamı yağmur öptü,
Sanki dalgalı bir saç, altın kâküldü akşam.

Bahaettin Karakoç – Akşama Gazel Şiiri
Bahaettin Karakoç Şiirleri