Şiir

Yunus Emre – Ey Dervişler Ey Kardaşlar

Yunus Emre - Ey Dervişler Ey Kardaşlar

Yunus Emre – Ey Dervişler Ey Kardaşlar Şiiri

Ey dervişler, ey kardaşlar,
Ne acep derdim var benim.
Mecnun olmuş der görenler,
Ne acep derdim var benim.

Derviş olan ar eylemez,
Âşık olan zâr eylemez.
Hekimler tımar eylemez,
Ne acep derdim var benim.

Deryanın mevci çağladı,
Hasret yüreğim dağladı.
Halim görenler ağladı,
Ne acep derdim var benim.

Derdine düştüm Mevlâ’nın,
Avarasıyım sevdanın.
Mevci yenilmez deryanın,
Ne acep derdim var benim.

Âşık Yunus düştün gine,
Düştün hemen aşk derdine.
Girdin hakikat yurduna,
Ne acep derdim var benim.

Yunus Emre (k.s)


Lügat:

ar: utanma duygusunu, namus.
zar eylemek: ağlayıp inlemek.
tımar: yara bakımı, bakıp iyileştirme. tımar eylemek: yaralara bakmak, yaraları temizleyip iyileştirmek.
mevc: dalga.
derya: deniz. bir şeyin bol olduğu yer.
avare: işsiz, işsiz güçsüz, başıboş, aylak.


Yunus Emre – Ey Dervişler Ey Kardaşlar Şiiri
Tasavvuf Şiirleri, Şiir
Yunus Emre Şiirleri

Yorum Yaz