Şiir

Nurullah Genç – Sen Doğunca Gün Doğar

Nurullah Genç – Sen Doğunca Gün Doğar

Nurullah Genç – Sen Doğunca Gün Doğar Şiiri

Üç müdür, beş midir gökte yıldızın
Duygularım bulutlardan süzülür
Akıyor içimden hasretin, sızın
Dertlerim sevinçli, yalnızlığım hür.

Mart sabahı, nisan günü ve eylül
Gözlerinde gökkuşağı arıyor
Ruhum uzaklarda mahzun ve melül
Sensizliğe çıkan yerde duruyor.

Gününde yeşeren gülün yaprağı
Boynunu büker mi çöllere doğru
Sevdayla inleyen gönül toprağı
Umutsuz bakar mı yollara doğru.

Doğan her bebeğin hıçkırığından
Annenin kalbine kırağı düşer
Âşık ölmedikçe düş kırığından
Aşılmaz denilen dağları aşar.

Adına kuşlar mı uçuyor şimdi
Âhımı götüren sellerin midir
Beni tenhâlarda bırakan kimdi
İçime dokunan ellerin midir.


Nurullah Genç – Sen Doğunca Gün Doğar Şiiri
Aşk Şiirleri, Şiir
Nurullah Genç Şiirleri

Yorum Yaz