Yunus Emre – Aşkın ile Aşıklar

Yunus Emre – Aşkın ile Aşıklar Şiiri

Aşkın ile aşıklar,
Yansın ya Resulullah.
İçip aşkın şarabın,
Kansın ya Resûlullah.

Şu seni seven kişi,
Komuş yoluna başı.
İki cihan güneşi,
Sensin ya Resûlullah.

Şu seni sevenlere,
Kıl şefaat onlara.
Mümin olan tenlere,
Cansın ya Resûlullah.

Aşıkım şu didâra,
Bülbülüm şu gülzâra.
Seni sevmeyen nâra,
Yansın ya Resûlullah.

Derviş Yunus’un canı,
Âlem şefaat kanı.
İki cihan sultanı,
Sensin ya Resûlullah.

Yunus Emre (k.s)

didar: mülâkat, görüş, görünme, yüz, çehre, görüş kuvveti, göz, açık, meydanda, göz, görme, görünme, görüşme, buluşma, yüz.
gülzar: gül bahçesi, gülşen, gülistan.
nâr: ateş, od, cehennem ateşi.
şefaat: suçunun bağışlanması veya dileğinin yerine getirilmesi için birine aracılık etme.

Yunus Emre – Aşkın ile Aşıklar Şiiri
Tasavvuf Şiirleri, Şiir
Yunus Emre Şiirleri