Yunus Emre – Ey Beni Derviş Bilen Şiiri
Ey beni derviş bilen,
Nem ola derviş benim.
Dervişlik yaylasında,
Hareketim kış benim.
Derviş adın edindim,
Derviş donun donandım.
Yola baktım utandım,
Hep işim yanlış benim.
Hırkam, tacım gözlerim,
Yalan yanlış sözlerim.
Her taraftan gizlerim,
Bin bir kötü iş benim.
Yoldan haber sorarlar,
Nedense inanırlar.
Kalbimi saf sanırlar,
Vay ne kötü iş benim.
İçerime bakarsan,
On paralık nesne yok,
Dışımın kavgasından,
Âlemler dolmuş benim.
Yunus der ki: Yarenler,
Ey gerçeğe erenler.
Bu yolda olan haller,
Allah’a kalmış benim.
Yunus Emre (k.s)
Yunus Emre – Ey Beni Derviş Bilen Şiiri
Tasavvuf Şiirleri, Şiir
Yunus Emre Şiirleri
Yorum Yaz
Bir yorum yazmak için giriş yapmalısınız.