Yunus Emre – İşit Sözümü Ey Gafil

Yunus Emre – İşit Sözümü Ey Gafil Şiiri

İşit sözümü ey gafil,
Tanla seher vaktinde dur.
Öyle buyurmuş, o kâmil,
Tanla seher vaktinde dur.

İşit ne der horozunuz,
Tanla verilir rûziniz.
Dost dergâhına tutgıl yüz,
Tanla seher vaktinde dur.

İşit sözümü ey sağır,
Tâ terâzin gele ağır.
Yalvar Çalab’ına çağır,
Tanla seher vaktinde dur.

Yatanların yatlı hâli,
Hiç nesneye ermez eli.
Seher eser rahmet yeli,
Tanla seher vaktinde dur.

Kuşlar ile durgıl bile,
Kıl namazı imâm ile.
Yalvar günahını dile,
Tanla seher vaktinde dur

Okuna Kur’an u Yasin,
Kulak verip dinleyesin.
Dağca günahlar yuyasın,
Tanla seher vaktinde dur.

Okuna hadîs ü kelâm,
Diyeler aleyhisselâm.
Âşık isen belli bilem,
Tanla seher vaktinde dur.

Helâl ola sana uçmak,
Uçmakta hûriler koçmak.
Kevser şarabını içmek,
Tanla seher vaktinde dur.

Miskin Yunus aç gözünü,
Uyar gafletten özünü.
Tâ bilesin kend’özünü,
Tanla seher vaktinde dur.

Yunus Emre (k.s)

Lügat:

tan: güneşin doğuş anı, gün ağarması.
seher: imsak vaktinden önceki zaman dilimi.
ruzî: rızık, azık, kısmet, nasip.
Çalab: Yaratan, Hak, Rab.
yatlı: yaramaz, kötü, aşağılık (kişi).
kelâm: söz. söyleyiş biçimi, söyleme.
uçmak: cennet. Allah’ın uçmağı: Allah’ın cenneti.
huri: cennet kadınlarını ve bu kadınların güzelliğini ifade eden bir tabir.
kevser: alabildiğine çok. cennette bir ırmak adı.
miskin: çok uyuşuk olan; hiç veya yeteri kadar malı olmayan kimse, zelil, zayıf. Tasavvuf. Kulun, gerçek zenginin Cenâb-ı Hak olduğunu ve kendisinin O’na karşı mutlak bir ihtiyaç içinde bulunduğunu bilmesi durumu.
gaflet: gafillik, boş bulunma, dalgınlık, dikkatsizlik, ihtiyatsızlık. ihmal, endîşesizlik.

Yunus Emre – İşit Sözümü Ey Gafil Şiiri
Tasavvuf Şiirleri, Şiir
Yunus Emre Divânı
Yunus Emre Şiirleri