Yunus Emre - Taştın Yine Deli Gönül Şiiri

Yunus Emre – Taştın Yine Deli Gönül Şiiri

Taştın yine deli gönül,
Sular gibi çağlar mısın?
Aktın yine kanlı yaşım,
Yollarımı bağlar mısın?

Nidem elim ermez yare,
Bulunmaz derdime çare.
Oldum ilimden avare,
Beni burda eğler misin?

Yavı kıldım ben yoldaşı,
Onulmaz bağrımın başı.
Gözlerimin kanlı yaşı,
Irmak olup çağlar mısın?

Ben toprak oldum yoluna,
Sen aşırı gözetirsin.
Şu karşıma göğüs geren,
Taş bağırlı dağlar mısın?

Harami gibi yoluma,
Aykırı inen karlı dağ.
Ben yarimden ayrı düştüm,
Sen yolumu bağlar mısın?

Karlı dağların başında,
Salkım salkım olan bulut.
Saçın çözüp benim için,
Yaşın yaşın ağlar mısın?

Esridi Yunus’un canı,
Yoldayım illerim kanı
Yunus düşte gördü seni,
Sayru mısın, sağlar mısın?

Yunus Emre (k.s)

Lügat:

yâr: sevgili, sevilen, dost, yardımcı.
avare: işsiz, işsiz güçsüz, başıboş, aylak.
yavı kılmak: yitirmek, kaybetmek.
yavı: yitik, akılsız, sersem.
yoldaş: yola birlikte gidenlerden birine göre öteki, her biri, yol arkadaşı. arkadaş, dost.
onulmaz: iyi olmaz, iyileşmez.
harami: yol kesen kimse, haydut.
esrimek: coşup kendinden geçmek, vecde gelmek; mest olmak.
sayru: hasta.
sayruluk: hastalık.