Abdurrahim Karakoç – Dün Gece

Abdurrahim Karakoç – Dün Gece Şiiri

Çelik testereyle kestim suları
Yıkadım duvara astım suları…
Düşümde düşüme girdim dün gece.

Buluta yaslandım ışığı tuttum.
Seni hatırladım, seni unutdum
Kendimi kendime sordum dün gece.

Topladım yolları eyledim yumak
Musalladan gayri görmedim durak…
Durmadan düşünüp durdum dün gece.

Toprağı boyadım otlar ağladı
Oturdum kalkmadım atlar ağladı…
Tuttum yorgunlğu yordum dün gece

Dertler gecikince gidip yokladım
Yırtık bohçalarda umut sakladım
Kırgınlık bağını kırdım dün gece.

Şişelerde mahkum çiçek kokusu
Yağdı yüreğime renk renk korkusu…
Yok yere yokluğu vurdum dün gece.

Ay doğdu gölgeler çöktü üstüme
Hicran alev alev aktı üstüme.
Gözümü yollarda gördüm dün gece.

Aydınlığa koştum karanlık çıktı
Her sevgi, her vefa bir anlık çıktı…
Güç-bela ben bana vardım dün gece

Dosta şiir yazdım ‘hatıra’ dedim
Belki bir dost gele otura dedim
Gönlümü toprağa serdim dün gece.

Abdurrahim Karakoç – Dün Gece Şiiri
Abdurrahim Karakoç Şiirleri