Şiir

Aziz Mahmud Hüdâyî – Tevhide Gel Tevhide

Aziz Mahmud Hüdâyî – Tevhide Gel Tevhide

Aziz Mahmud Hüdâyî – Tevhide Gel Tevhide Şiiri

Buyruğun tut Rahmân’ın,
Tevhide gel tevhide
Tazelensin imanın,
Tevhide gel tevhide.

Yaban yerlere bakma,
Cânın odlara yakma
Her gördüğüne akma,
Tevhide gel tevhide.

Mâsivadan gözün yum,
Ne umarsan Hak’tan um
Gitsin gönülden hümum,
Tevhide gel tevhide.

Zâhirde kalan kişi,
Güç etme âsân işi
Gider gayri teşvîşi,
Tevhide gel tevhide.

Şirki baştan savarsan,
Hak bilmeye iversen
Yaradan’ı seversen,
Tevhide gel tevhide.

Emri yerine getir,
Erkenden işi bitir
Sıdk ile iman getir,
Tevhide gel tevhide.

Sen seni ne sanırsın,
Fâniye dayanırsın
Üş bir gün uyanırsın,
Tevhide gel tevhide.

Uyanagör gafletten,
Geç bu fâni lezzetten
İç kevser-i vahdetten,
Tevhide gel tevhide.

Hüdâyî’yi gûş eyle,
Şevke gelip cûş eyle
Bu kevserden nûş eyle,
Tevhide gel tevhide.

Aziz Mahmud Hüdâyî (k.s)


Aziz Mahmud Hüdâyî – Tevhide Gel Tevhide Şiiri
Tasavvuf Şiirleri, Şiir
Aziz Mahmud Hüdâyî Şiirleri

Yorum Yaz