Ataol Behramoğlu – Ben Ölürsem Akşamüstü Ölürüm

Ataol Behramoğlu – Ben Ölürsem Akşamüstü Ölürüm Şiiri

Ben ölürsem akşamüstü ölürüm.
Şehre simsiyah bir kar yağar.
Yollar kalbimle örtülür.
Parmaklarımın arasından
Gecenin geldiğini görürüm.

Ben ölürsem akşamüstü ölürüm.
Çocuklar sinemaya gider
Yüzümü bir çiçeğe gömüp
Ağlamak gibi isterim.
Derinden bir tren geçer.

Ben ölürsem akşamüstü ölürüm.
Alıp başımı gitmek isterim.
Bir akşam bir kente girerim.
Kayısı ağaçları arasından
Gidip denize bakarım.
Bir tiyatro seyrederim.

Ben ölürsem akşamüstü ölürüm
Uzaktan bir bulut geçer.
Karanlık bir çocukluk bulutu
Gerçeküstücü bir ressam
Dünyayı değiştirmeye başlar.
Kuş sesleri, haykırışlar…
Denizin ve kırların
Rengi birbirine karışır.

Sana bir şiir getiririm
Sözler rüyamdan fışkırır.
Dünya bölümlere ayrılır.
Birinde bir pazar sabahı,
Birînde bir gökyüzü,
Birinde sararmış yapraklar,
Birinde bir adam
Her şeye yeniden başlar.

Ataol Behramoğlu – Ben Ölürsem Akşamüstü Ölürüm Şiiri
Aşk Şiirleri, Şiir
Ataol Behramoğlu Şiiri