Bahaettin Karakoç – Gönül Doludizgin

Bahaettin Karakoç – Gönül Doludizgin Şiiri

Her akşam ilk yıldız ağarttığında gümüşlerini
masmavi bir kuş süzülür yeryüzüne doğru
havayla sürtüşen kanatları kavisler çizer
gökadalar oluşturur
bu kuş benim kuşum biliyorum
her gece yolunu bekliyorum
o bana yaklaşınca
yüreğimde çifte davullar vurur.

Benim kuşum yeryüzüne inerken
gökyüzü yekpâre bir ağaç olur
ve çiçeğe durur salkım salkım
notaya dökerim yıldızların cümbüşlerini
sürüsünü yatağa vuran bir garip çoban
efkârlanıp bir türkü tutturur
türkülerin pervazlandığı yerde
insan insanca, kuşsa kuşça
mutlaka kendine sığınak bulur.

Benim kuşum bana göklerin armağanı
takvîmlere bağlamışım dönüşlerini
kimi zümrüdüanka diyor, simurg diyor kimileri
bir cennet kuşu demek kalıyor bana
hep ben yorumlarım gizemli düşlerini
kuşum derim, yârim derim, dostum derim
benim kuşum akıl, benim kuşum gönül
ve serâpa nûr.

Bana geldiğinde altın gagasıyla
penceremin yeşil camına tık-tık vurur
sel’e kapılmış gibi kapılırım gülüşlerine
iki gözü iki bal peteği
erguvan çiçekleriyle dolu eteği
çiçekleri üzerime serpeler
sonra benim kuşum, benim yârim
yüreğimi yüreğine hapseder
rıza makamında çalar her tambur.

En yumuşak yastık benim yastığım
dikensizdir, ne esner ne buruşur
ay’ın bulutlarla sarmaştığı gibi
başını yastığıma koyduğunda
gökçen kuşum, gökçül kuşum bu yastıkla soruşur
bazen gözlerini kapatır dış âleme
yüregiyse ya vedûd, ya vedûd diye verur
yastık da aynı cezbeyle katılır bu nakarata
bense sabaha dek semâ dönerim
ne zaman ki kuşum gözlerini açar
aşk bir kılıç gibi iner tepeden
yanık toprağı diriltir,
beklemekteki tohumu yeşertir yağmur.

Meyhanenin toprağında ayık bir yer var mı?
şarabı başkaları içmiş sarhoş gezen benim
gökçen kuşum yine gökyüzüne çıktı
ayaklarındaki gümüş halhalları şıngırdatarak
bense ıssız bir adaya düşmüş gibiyim
deniz süvarileri kuşatmış adamı
bir yönden kendime küsmüş gibiyim
hâlâ gökyüzüne bakıyor penceremin yeşil camı
yastığım ya vedûd – ya vedûd diyor
cevşensiz yorumlar umurumda mı?
kızmak, kılıç çekmek hüner değil
elin ve yüregin tutuyorsa işte boynum
çekinmeden vur!

Bahaettin Karakoç – Gönül Doludizgin Şiiri
Bahaettin Karakoç Şiirleri