Bahaettin Karakoç – Vedalaşarak

Bahaettin Karakoç – Vedalaşarak Şiiri

Bu gece buradan ayrılacağız
Ona göre ayarladık saatlerimizi
Ay karşı tepeden ovaya doğru
Kaydırırken billurdan kızağını
Giyinip kuşanacağız pusatlarımızı
Son defa el-ele tutuşacağız
Son defa el-ele dışarı çıkacağız
İkimiz aynı anda bırakacağız avazımızı
Kendine iyi bak!
Sesimiz çok titrek
Gözlerimizse ıslak
Sen kuzeye yönlendireceksin binitini
Bense güneye
Ayrılık türküleriyle kamçılayacağız
Ay ışığında koşan atlarımızı.

Avcı kuşlar yanlarında azık taşımaz
Her yerde rızkları karşılar onları
Bizim azığımız da öyleydi
Topu-topu bir yüreği uçuracak kadar
Cevheri ateş olan bir sevda
Ne memleket, ne yıldızlar
Ne de gençliğin daha uzak
Bu gök kubbenin altında
Dön, bir kez daha yüzüme bak
Sevgili en yakınındayken başlar
En uzak
Bu gece buradan ayrılacağız
Senin yüreğindeki keklik
Senin için ötecek
Benim yüreğimdeki laçin
Benim için yüreğime pençe vuracak
Sen kendi güneşine uçacaksın
Ben kendi güneşime
Vedalaşarak.

Bahaettin Karakoç – Vedalaşarak Şiiri
Bahaettin Karakoç Şiirleri