Mevlâna – Ay ile Güneşim Geldi

Mevlâna – Ay ile Güneşim Geldi Şiiri

Ay ile güneşim geldi, bak göz ışığım geldi.
İnci kaynağım geldi altın pınarım geldi.

Sarhoşum nice ondan coştu bakışım nurdan.
Özge şey mi istersin? Özge yoldaşım geldi!

O gümüş tenli güzelim girdi Yusuf’um kapıdan.
O yol kesenim geldi, tövbe bozanım geldi.

Eski yoldaşım dinle! Dünden iyidir şimdi.
Müjde sarhoşuydum dün, ondan ulağım geldi.

Dün fenerle ben kentte pek arandığım o kişi.
Gör bugün yol üstünde güller bostanım geldi.

Sardı elleri belime hem kucakladı o beni.
Bir taç ve kemer sundu, işte sultanım geldi.

Bak bahar ve bahçesine, bak şarap kadehlerine!
Bak coşan azıklarına! Gül şeker dalım geldi.

O hayat suyumdur hey! Ben ölümden korkmam ki.
Ürkmem serzenişlerden, çünkü kalkanım geldi.

Ondan yüzük aldım hey, ben Süleyman’ım artık.
Ah nasılda şahane, baştaki tacım geldi.

Dert haddini aştıkça aşkta yolculuk ettim.
Yolculuktan ah Mevlam mutluluk payım geldi.

İçki vaktidir şimdi şimşek çakıyor başta.
Uçmak vaktidir şimdi kol ve kanadım geldi.

İşte parlamak vakti bir seher gibi parlak.
İşte gürlemek vakti çünkü aslanım geldi.

Aldılar beni yerden, sözlerim yarım kaldı.
Vardım göğe dünyadan arlanış savım geldi.

Ayrıca bakınız “Mevlana Hazretlerinin Hikmetli Sözleri” başlıklı yazımıza…

Mevlâna – Ay ile Güneşim Geldi Şiiri
Tasavvuf Şiirleri, Şiir
Mevlâna Şiirleri