Yunus Emre – Din ve Millet Sorar isen

Yunus Emre – Din ve Millet Sorar isen Şiiri

Din ve millet sorar isen, aşıklara din ne hacet,
Aşık kişi harap olur; bilmez ne din, ne diyanet.

Aşıkların gönlü, gözü, maşuk tepe gitmiş olur,
Ayrık surette ne kalır, nice kılısar zühd ü taat.

Taat kılan uçmak için, din tamu için,
O ikiden fariğ olur, neye benzer bu işaret.

Her kim dost sever ise, dosttan yana gitmek gerek,
İşi gücü dost olacak, cümle işten olur azat.

Onun gibi maşukanın haberin kim getirir,
Cebrail mürsel sığmaz, şöyle olundu işaret.

Soru hesap olmayısar dünya ahiret koyana,
Münker ü Nekir ne sorar, terk olacak cümle murat.

Havf ü reca gelmez onda, varlık yokluk bırakana
İlm ü amel sığmaz onda, ne terazi ne sırat.

O kıyamet pazarında, her kula başı kaygısı,
Yunus sen aşıklar ile hiç görmeyesin kıyamet.

Yunus Emre (k.s)

Lügat:

zühd-ü taat: takva ile yapılan ibadet.
uçmak: cennet.
tamu: cehennem.
fariğ: çekilmiş, vazgeçmiş; sıkıntısız, rahat.
maşuka: sevgili.
mürsel: gönderilmiş, yollanmış.
münker nekir: kabirde insanı ilk sorguya çekecek olan meleklere verilen ad.
havf: korku.
reca: ümit.

Yunus Emre – Din ve Millet Sorar isen Şiiri
Tasavvuf Şiirleri, Şiir
Yunus Emre Şiirleri