Şiir

Yunus Emre – Ey Canıma Cananım

Yunus Emre - Ey Canıma Cananım

Yunus Emre – Ey Canıma Cananım Şiiri

Ey canıma cananım,
Ey derdime dermanım.
Alemlere sultanım,
Medet Allah’ım medet.

Bu derdim onmaz gibi,
Azrail gülmez gibi.
Umduğum olmaz gibi,
Medet Allah’ım medet.

Dünyayı baki sandım,
Gaflet içinde kaldım.
Ölüm var imiş bildim,
Medet Allah’ım medet.

Gene zari kılayım,
Çalab’a yalvarayım.
Allah’a sığınayım,
Medet Allah’ım medet.

Aşık Yunus kıl zari,
Günahın yuğsun Bari.
Göresin Peygamberi,
Medet Allah’ım medet.

Yunus Emre< (k.s)


Lügat:

medet: yardım.
onmaz: iyileşme olasılığı bulunmayan, artık hiç iyileşmez olan.
baki: sürekli, kalıcı. ölümsüz, kalıcı.
gaflet: gafillik, boş bulunma, dalgınlık, dikkatsizlik, ihtiyatsızlık. ihmal, endîşesizlik.
zârî (zari): hüngür hüngür. zari kılmak: hüngür hüngür ağlamak.
Çalab: Yaratan, Hak, Rab.
yuğmak: temizlemek.
Bâri: Allah’ın isimleri için kullanılan bir tabir. bir örneği ve maddesi olmaksızın yaratan; evrenin bütün parçalarını âhenkli ve düzenli olarak meydana getiren.


Yunus Emre – Ey Canıma Cananım Şiiri
Tasavvuf Şiirleri, Şiir
Yunus Emre Şiirleri

Yorum Yaz