Kanuni Sultan Süleyman Han – Mâh-ı Tâbânım

Kanuni Sultan Süleyman Han – Mâh-ı Tâbânım Şiiri

Kanuni Sultan Süleyman Han’ın Eşi Hürrem Sultan için yazdığı şiir

Celis-i halvetim, varım, habibim mah-ı tabanım
Enisim, mahremim, varım, güzeller şahı sultanım.

Hayatım hasılım,ömrüm, şarab-ı kevserim, adnim
Baharım, behçetim, rüzum, nigarım verd-i handanım.

Neşatım, işretim, bezmim, çerağım, neyyirim, şem’im
Turuncu u nar u narencim, benim şem’-i şebistanım.

Nebatım, sükkerim, genc,m, cihan içinde bi-rencim
Azizim, Yusuf’um varım, gönül Mısr’ındaki hanım.

Stanbulum, Karaman’ım, diyar-ı milket-i Rum’um
Bedahşan’ım ve Kıpçağım ve Bağdad’ım, Horasanım.

Saçı marım, kaşı yayım, gözü pür fitne, bimarım
Ölürsem boynuna kanım, meded he na-müsülmanım.

Kapında çünki meddahım, seni medh ederim daim
Yürek pür gam, gözüm pür nem, Muhibbi’yim hoş halim!

Muhibbi (Kanuni Sultan Süleyman Han’ın mahlası)

* * *

Mâh-ı Tâbânım Şiirinin Günümüz Türkçesi

Birlikte olduğum, sahip olduğum, sevgilim, parıldayan ayım,
Can dostum, en yakınım, layığım, güzellerin şahı sultanım.

Hayatım, yaşama sebebim, ömrüm, kevser şarabım, Cennet’im
Baharım, sevincim, gündüzüm, güzel yüzlü sevgilim, gülen gülüm.

Sevinç kaynağım, eğlencem, meclisim, kandilim, güneşim, mum ışığım
Turuncum, narım, portakalım, benim haremimin ışığı.

Bitkim, şekerim, gencim, dünya içinde el değmemişim
Azizim, Yusuf’um, varım, gönlümün Mısır’ının sultanı.

İstanbul’um, Karaman’ım, Rum mülkü diyarım
Bedehşân’ım (lal madeni çıkan yer) ve Kıpçağım ve Bağdad’ım, Horasan’ım.

Dalgalı (yılan) saçlım, yay kaşlım, gözü baştan çıkaranım, hastayım
Ölürsem vebali senin boynuna, medet et hey gayrimüslimim.

Çünkü kapında meddahım, her daim seni överim
Yüreği gam dolu, gözü yaş dolu, Muhibbiyim, hoş halim!

“Bu şiir Kanuni Sultan Süleyman Han tarafından Eşi Hürrem Sultana yazılmıştır.”

Kanuni Sultan Süleyman Han – Mâh-ı Tâbânım Şiiri
Sultanların Şiirleri, Şiir
Kanuni Sultan Süleyman Han Şiirleri