Yunus Emre – Aciz Kaldım Zâlim Nefsin Elinden

Yunus Emre – Aciz Kaldım Zâlim Nefsin Elinden Şiiri

Aciz kaldım zâlim nefsin elinden,
Şol dünyanın lezzetine doyamaz,
Eğnine almıştır gaflet gömleğin,
Ömrün gelip geçtiğini bilemez.

İlâhi gaflet gömleğini giyene,
Müslüman dermisin nefse uyana,
Kazanıp kazanıp verir ziyana,
Hak yolunda bir pula kıyamaz.

Sağlığında âyet hadis nesine,
Son deminde muhtaç olur sesine
İletip koyacaklar makberesine,
Oğlum kızım malım kaldı diyemez.

İlâhi miskince âdem oğlanı,
Varıp tutmaz bir Mürşidin elini,
Helal haram kazandığı malını,
Ele nasib eder kendi yiyemez.

İlâhi gafletten uyar gözümü,
Dergâhında kara etme yüzümü,
Yûnus eydür gelin tutun sözümü,
Dünya seven ahireti bulamaz.

Yunus Emre (k.s)

Lügat:

şol: şu, o.
eğni: elbise, giyecek, üst baş, boy, endam.
gaflet: gafillik, boş bulunma, dalgınlık, dikkatsizlik, ihtiyatsızlık. ihmal, endîşesizlik.
ziyan: zarar. zarar edilmek.
makber: mezar. kabir.
miskin: çok uyuşuk olan; hiç veya yeteri kadar malı olmayan kimse, zelil, zayıf. Tasavvuf. Kulun, gerçek zenginin Cenâb-ı Hak olduğunu ve kendisinin O’na karşı mutlak bir ihtiyaç içinde bulunduğunu bilmesi durumu.
mürşid: irşad eden, müridlere rehberlik yapan ve onları irşad eden kişi. Kur’an-ı Kerim ve Sünneti Seniyyeye ait ölçüleri hayata geçirerek bu ölçüleri nefsinde bizzat yaşayan ve bağlılarını dinin esasları, dini hayat, tevhid, marifetullah konusunda terbiye ederek onları fenafillaha (Allah’ta fani olmaya) eriştirmek için önderlik eden rehber.
nasip: Allah’ın bir kimse için önceden belirlediği mutluluk payı anlamında bir terim. Allah’ın bir kimseye tâyin ve kısmet ettiği şey, tâlih, baht, bir kimsenin payına düşen şey, hisse.

Yunus Emre – Aciz Kaldım Zâlim Nefsin Elinden Şiiri
Tasavvuf Şiirleri, Şiir
Yunus Emre Şiirleri
Yunus Emre Divânı